Από τον Εκδοτικό Οίκο "Εκδόσεις Σάκκουλα" (οδός Ιπποκράτους αριθ. 23, ΑΘΗΝΑ) κυκλοφόρησε ήδη από μηνών νέο βιβλίο μου, με τίτλο "Η αστική ευθύνη από τροχαία ατυχήματα. Ουσιαστικό και δικονομικό δίκαιο.(Νομολογία/Βιβλιογραφία-Νομικές Μελέτες)".

METΣΟΒΟΝ

(ΑΜΗΝΤΣΙΟΥ εις την Αρωμουνικήν[1])

(Ήκιστον αφιέρωμα εις την μίαν - την ωραιοτέραν - εκ των δύο πατρίδων μου)

**********************************

Πινδαϊκός εκπάγλου καλλονής οικισμός, εκμετρών αδιάσπαστον βίον τουλάχιστον πεντακοσίων ετών, εκτείνων τον μακρόν κορμόν του εις το πρανές των alouni, εκ του εκεί ναού του Προφήτου Ηλιού (αδιαψεύστου μάρτυρος της ιστορικής συνεχείας του ελληνισμού, από του ανεικονικού παγανιστικού πανθέου του, έως το χριστιανικόν τρισυπόστατον), άχρις του φαιοπρασίνου ρου του Μεσοβίτικου, του κυλίοντος άλλοτε ραθύμως (ώσπερ δαιμονιωδώς λαλών τέτιγξ), άλλοτε παιγνιωδώς και λικνιστικώς (ώσπερ ακκιζόμενον θήλυ εις  την ακμήν των Αφροδισίων ιμέρων του) και άλλοτε αφρωδώς (ως χολωμένος Ποσειδών) τα ύδατά του εις το βύθος της Μεσοβίτικης χαράδρας΄ και εκ του άλλου χριστιανικού ναού, του Αγίου Αθανασίου (εν πλήρει λησμοσύνη τελούντος, όσον ενθυμούμαι) εις τον ναόν άλλου αγίου, του Τροπαιοφόρου Αγίου Γεωργίου, του εφίππου φονέως του δράκοντος, μίας εισέτι επιβιώσεως εις την νέαν θρησκείαν αλαλήτου παγανιστικής απροσώπου θεότητος : δαίμονος ; κενταύρου ; τέρατος ; Τύχη αγαθή έλαχεν εις τον Άγιον αυτόν να τιμάται από τους ευσεβείς Μεσοβίτας εν περικαλλεί ιερώ θυσιαστηρίω, κειμένω εις το μέσον φυμάτων, απεικονιζόντων άπασαν την Πινδαίαν χλωρίδα, τιμής είνεκεν της Ηπειρωτικής πατρίδος και μητρίδος προς τον Άγιον, δείγμα υψίστης ευλαβείας από τα Μεσοβίτικα τέκνα της ξένης, ευτυχήσαντα, μακροημερεύσαντα και επιστρέψαντα εις την αμέτρου θαλπωρής μητρίδα πόλιν, ίνα εκμετρήσουν το ζην ακουμβώντα την κεφαλήν των εις τον τροφαίον κόρφον της, ώσπερ οι νήπιοι εις τον μητρικόν τοιούτον. Τέσσαρες Άγιοι, από Βορρά, Νότον, Ανατολήν και Δύσιν, περικυκλούν το Μέσοβον και ίστανται δι' αγρύπνων οφθαλμών, φύλακες προστάται των εν αυτώ οικούντων΄ εις την φύλαξιν αυτών παραδίδουσιν τους ιδικούς των, ευγνωμόνως, οι αναχωρούντες διά την ξένην επί μακρόν Μεσοβίται και, υπό την φύλαξιν αυτών, τους επαναντικρύζουν, ότε επανακάμπτουν, παλιννοστούντες. 

Υπακούοντες δεσμίως οι Μεσοβίται εις την τοπικήν ονοματογονίαν, (θεμελιωδώς διαφέρουσαν εκείνης των αχρώμων αστικών κέντρων), καλούν τα θήλεα Βούσιω, Πανούργιω, Τίγκω, Τίκω, Ρίκω, Λένω και τους άρρενας παίδας Ίκα, Ντούλα, Ντάφο, Γιάκη, Γκόγκο. Κραταιά ένδειξις ενός ολοκλήρου κόσμου, ελάχιστον αναπτύξαντος  – εις παρελθόντας καιρούς – «συγκρητισμόν» προς άλλους γηγενείς, ομοπατρίους και ομόρους πληθυσμούς.

Οι νεκροί, εντός του ανοικτού φερέτρου των, προ της ταφής των, ευσεβώς περιφέρονται από τους πενθούντας συγγενείς και ομοχωρίους των εις τας οδούς και τας ρύμας της λατρευτής των κώμης, ένθα ηνάλωσαν την επίγειον ζωήν των, έσχατον ενθύμιον βίου αμετακλήτως παρελθόντος.

Οι ζώντες νυμφεύονται και υπανδρεύονται, υπείκοντες ασμένως εις πατρώα έθιμα και απαρασαλεύτους επί αιώνας κανόνας, οι οποίοι συλλήβδην ρυθμίζουν σιδηρώς την οικείαν τελεστίαν, διαρκούσαν επί συναπτήν εβδομάδα : από της κατασκευής των γαμηλίων εδεσμάτων, έως την χορικήν κομπανίαν, μετά πνευστών, εγχόρδων και κρουστών μουσικών λαϊκών οργάνων, ης τη συνωδεία η νύμφη/κόρη εγκαταλείπει διά βίου την παρθενικήν παστάδα και την πατρομητρώαν αγκάλην, μεταβαίνουσα εις την συζυγικήν ευνήν, μετά την εναπόθεσιν επί των κεφαλών των νεονύμφων των γαμικών συμβόλων υπό του ιερουργήσαντος - Υψηλή Εντολή – την γαμικήν ένωσιν βροτών. Μία εισέτι, ζώσα εις την Πινδαίαν χώραν, επιβίωσις παγανιστικών εθών, αποσκοπούντων διά της μαγικοθρησκευτικής ιεροτελεστίας - ικνουμένης κατ' ανάδρομον φοράν άχρις της έω του Ανθρώπου, ως ελλόγου όντος - να εξασφαλίσουν την ευμένειαν των δαιμόνων, χθονίων, υποχθονίων και επουρανίων, διά το νεαρόν ζεύγος, ως μία πλέον οντότητα δι' ης εξασφαλίζεται η συνέχεια του Είδους, τη Θεία Εντολή της ΓήΜητρος. 

Ίδε το Μέτσοβον.

Μηνί Σεπτεμβρίω έτους βιβ΄, συνετέθη.

---

[1] Έλκει  την ονομασίαν του, κατά την επικρατεστέραν – φρονώ – εκδοχήν, κατά παραφθοράν του λατινικού «Α΄ midium» (=στη μέση) διότι κείται μεταξύ δύο μεγάλων ορεινών όγκων : εκείνου της Κατάρας, αφενός και του Περιστερίου, αφετέρου.

ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "Η αστική ευθύνη από τροχαία ατυχήματα. Ουσιαστικό και δικονομικό δίκαιο.(Νομολογία/Βιβλιογραφία-Νομικές Μελέτες)"

Από τον Εκδοτικό Οίκο "Εκδόσεις Σάκκουλα" (οδός Ιπποκράτους αριθ. 23, ΑΘΗΝΑ - 10679) πρόκειται συντομότατα να εκδοθεί το νέο βιβλίο μου, με τίτλο "Η αστική ευθύνη από τροχαία ατυχήματα. Ουσιαστικό και δικονομικό δίκαιο.(Νομολογία/Βιβλιογραφία-Νομικές Μελέτες)".

Το βιβλίο μου αυτό, (περίπου 1.000 σελίδων), περιέχει θεματικά κατεταγμένη, τη νομολογία των δικαστηρίων μας όλων των βαθμών δικαιοδοσίας στο ανωτέρω γνωστικό αντικείμενο, καθώς και τη συναφή βιβλιογραφία (γενική και ειδική), που δημοσιεύθηκε σε όλα τα εκδιδόμενα στην Ελλάδα νομικά περιοδικά, κατά την ενδεκαετία 1990-2010. 

Η ύλη του πονήματος καλύπτει το ουσιαστικό και δικονομικό δίκαιο, συνοδεύεται δε από κατατοπιστικότατο ευρετήριο, καθώς και από νομικές μελέτες του υποφαινομένου, στο εν λόγω αντικείμενο.

ΜΕΛΕΤΕΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

• Το δικονομικό απαράδεκτο και η έννοια της προδικασίας κατά το άρθρο 111 ΚΠολΔικ.
• Αοριστία και νόμω αβάσιμο αγωγής΄ εννοιολογική διάκριση.
• Η μη πάροδος της αποσβεστικής προθεσμίας είναι στοιχείο της ιστορικής βάσης της αγωγής.
• Σύννομη παραίτηση από το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής.
• Περί της πλαγιαστικής αγωγής του τρίτου κατά του ασφαλιστή.
• Η προσεπίκληση συνυπαιτίων οδηγών, ως δικονομικών εγγυητών.
• Θάνατος ανηλίκου, από αμέλεια άλλου ανηλίκου, οδηγού οχήματος΄ άσκηση αγωγής κατά ασφαλιστή από την οικογένεια του θανόντος (ΑΚ 932)΄ προσεπίκληση (και ενωμένη σε αυτήν αποζημιωτική αναγωγή) των γονέων των ανηλίκων αυτών, ως συνυπαιτίων του θανάτου.
• Προσεπίκληση συνυπαιτίων οδηγών, ως δικονομικών εγγυητών και ενωθείσα σε αυτήν αποζημιωτική αγωγή.
• Η άμυνα του εναγομένου προς απόκρουση αιτήματος εναγόντων περί προσωρινής εκτελεστότητας.
• Δικαστικά τεκμήρια εκ του άρθρου 336 § 3 ΚΠολΔικ.
• Ενεργητική νομιμοποίηση προς αποκατάσταση ζημιών οχήματος, εκμισθωθέντος δυνάμει συμβάσεως leasing.
• Επικουρική βάση αγωγής/ενστάσεως.
• Νόμω λειτουργία της ένστασης και ιδίως της ένστασης παραγραφής.

·         Πολλοί συνυπαίτιοι εξ αδικοπραγίας΄ εναγωγή ενός εξ αυτών΄ ένσταση εναγομένου ότι συνυπαίτιος είναι και άλλος΄ αλυσιτελής ένσταση.

• Το άρθρο 31 § 3 ΚΠολΔικ.

·         Αοριστία και αβάσιμο κατ’ ουσίαν αγωγής αποζημιώσεως εκ της ΑΚ 931, (ειδικώς λόγω ακρωτηριασμού κάτω άκρου).

·         Aναιρετικοί λόγοι για ψευδή ερμηνεία, άλλως για εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 931 ΑΚ.

• Προσβολή ως μερικώς πλαστής Εκθέσεως Απλής Αυτοψίας (ΚΠολΔικ 438 εδάφ. β΄), άλλως, ανταπόδειξη κατά του περιεχομένου της (ΚΠολΔικ 440 εδάφ. β΄).
• Τινά περί δικαστικής εγγυοδοσίας (ΚΠολΔικ 162-168).
• Ενεργητική νομιμοποίηση του πλαγιαστικώς ενάγοντος Ι.Κ.Α., προς αναγκαστική εκτέλεση εις βάρος του εναγομένου.
• Η παραίτηση από τα ένδικα μέσα πριν από την άσκησή τους και η σιωπηρή αποδοχή της απόφασης.

·         Εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων από το δικαστήριο΄ σύστημα των νομικών αποδείξεων΄ ελεύθερη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων από το δικαστήριο΄ η φωτογραφία ως αποδεικτικό μέσο΄ η αξιοπιστία της μαρτυρικής αποδείξεως και η σύγκρισή της με το έγγραφο. 

• Τρόποι προσβολής των ελαττωματικών (ακύρων, ανυποστάτων) διαδικαστικών πράξεων.
• Ηλεκτρονικό έγγραφο και αντίγραφο αυτού.
• Refomatio in pejus.
• Η λειτουργία των άρθρων 438 και 441 § 1 ΚΠολΔικ.

• Παραίτηση από το δικόγραφο εισαγωγικού δικογράφο δίκης στο εφετείο.
• Επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση (ΚΠολΔικ 152 επ.), λόγω μη παραστάσεως κατά την έναρξη διεξαγωγής των εμμαρτύρων αποδείξεων και μη εμπρόθεσμης γνωστοποίησης των μαρτύρων.
• Προβλήματα στο θεσμό της επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση (ΚΠολΔ 152 επ.) [Ελλ-Δνη 26 (1985).

ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

• Η έννοια της αδικοπραξίας κατά τον ΑΚ.  Η προσβολή του δικαιώματος του «επιχειρείν». Η αξίωση προς παράλειψη επικειμένης δικαιοπραξίας.
• Προϋπόθεση για να ευδοκιμήσει η εξ αναγωγής αγωγή. Τύχη της αναγωγής, εάν απορριφθεί η κύρια αγωγή.
• Περί της αγωγής εξ αναγωγής και της επ’ αυτής δίκης.
• Προϋποθέσεις ευδοκιμήσεως της αναγωγής.
• Σύγκρουση οχημάτων΄ εις ολόκληρο συνοφειλέτες και οι ασφαλιστές των συνυπαιτίων οδηγών έναντι του παθόντος΄ κάθε ασφαλιστής δεν είναι εξ αναγωγής υπόχρεως έναντι του άλλου ασφαλιστή.
• Αγωγή εξ αναγωγής κατά του υπαιτίου οδηγού, που δεν είχε άδεια ικανότητος οδηγού.
• Η αυτοδίκαιη μεταβίβαση ενίων αξιώσεων ασφαλισμένων-παθόντων σε ατύχημα στο ΙΚΑ και το ορισμένο της αποζημιωτικής αγωγής του ασφαλισμένου κατά του υπαιτίου.
• Μεταβίβαση αξιώσεων παθόντων από αυτοκινητικό ατύχημα στον Ο.Γ.Α.
• Έρευνα της δυνατότητας του ασφαλιστή να προτείνει κατά του παθόντος και την πενταετή παραγραφή της αξιώσεως εκ του αδικήματος.
• Διαχρονικό δίκαιο στην παραγραφή του άρθρου 10 § 2 π.δ. 237/1986, μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 7 ν. 3557/2007.
• Παραγραφές.
• Η επιμήκυνση του χρόνου της παραγραφής κατ’ άρθρο 268 εδάφ. α΄ ΑΚ επί αξιώσεων εξ αδικοπραξίας και το «πρόωρο» της αγωγής διαφυγόντος κέρδους. (Επισκόπηση και κριτική της θεωρίας/νομολογίας).
• Άδεια οδηγήσεως αλλοδαπού Κράτους.
• Αποζημίωση παθόντος λόγω απωλείας εισοδημάτων του (μέλλουσα ζημία).
• «Αυτοκίνητο» κατά την έννοια του ν. ΓπΝ/1911 και του ν. 489/1976 (π.δ. 237/1986).
• Διαφημιστικές πινακίδες.
• Δικαιώματα του Επικουρικού Κεφαλαίου.
• Ευθύνη ποδηλάτη σε οδικό ατύχημα.
• Η αξίωση διατροφής ενηλίκου ανιόντος.
• Η έννοια της αμέλειας κατά το αστικό και το ποινικό δίκαιο΄ θεμελιώδεις διαφορές και έννομες συνέπειες.
• Η έννοια του άρθρου 930 § 3 ΑΚ (Ο μισθός ιδιωτικού ή δημοσίου υπαλλήλου συνιστά αποζημίωση ή διατροφή του ;).
• Η έννοια του άρθρου 931 ΑΚ.
• Η ποινικώς αξιόλογη αδικοπραξία ως νόμιμο θεμέλιο της αστικής αδικοπρακτικής ευθύνης΄ προϋποθέσεις της αστικής ευθύνης επί εγκλήματος τιμωρουμένου μόνον επί τη εγκλήσει του παθόντος.
• Θανάτωση συνεπιβάτη (ασφαλισμένου) από υπαιτιότητα του οδηγού (συζύγου του θανόντος).
• Τραυματισμός συνεπιβάτη από υπαιτιότητα του (ασφαλισμένου) οδηγού .
• Ευθύνη/συνευθύνη του οδηγού παρανόμως σταθμευμένου οχήματος από την πρόσκρουση άλλου οχήματος σε αυτό.
• Η ευθύνη ιατρικής κλινικής ως προστήσασας από ιατρικό σφάλμα. 
• Έκδοση ακάλυπτης επιταγής΄ αξίωση εκ της αδικοπραξίας και κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού΄ επικουρικότητα δικονομική και ουσιαστική.
• Πλασματική ζημία παθόντος από υπηρεσίες τρίτων προς αυτόν.
• Έννομες συνέπειες από τη δήλωση του παθόντος κατά την προανάκριση ότι δεν επιθυμεί την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας του.
• Νόμω λειτουργία της ένστασης και ιδίως της ένστασης παραγραφής.

Ε Ρ Γ Ο Γ Ρ Α Φ Ι A

Ι. ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

1. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ τ. Ι (Συστηματική ευρετηρίαση νομολογίας και βιβλιογραφίας των ετών 1971-1991. Μελέτες επί θεμάτων ασφαλιστικών μέτρων).

     Α΄ έκδοση (1994), Β΄ έκδοση (1996), Γ΄ έκδοση (2001), Δ΄ έκδοση (2004).

2. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ  τ. ΙΙ (Κατ’ άρθρο ερμηνεία του Γενικού Μέρους των ασφαλιστικών μέτρων. Συστηματική ευρετηρίαση νομολογίας και βιβλιογραφίας ασφαλιστικών μέτρων των ετών 1992-1997. Μελέτες επί θεμάτων ασφαλιστικών μέτρων).

     Α΄ έκδοση (2001), Β΄ έκδοση (2004).

ΙΙ. ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ  ΜΕΛΕΤΕΣ

Α. ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

1. Ο πολιτικός γάμος. Ερμηνεία του ν. 1250/1982 και του Π.Δ/τος 391/1982, (σε      συνεργασία με τον Γ. Κατρά), [ΑρχΝ  33 (1982), σελ. 193 επ.].

2. Δικονομική και ουσιαστική μεταχείριση αγωγών γι’ αναστροφή της πώλησης και μείωση του τιμήματος, σε περίπτωση ταυτόχρονης και διαδοχικής άσκησής τους [Ελλ-Δνη 23 (1982), σελ. 579 επ.].

3. Αποσβεστικοί λόγοι της ενοχής [Ελλ-Δνη 25 (1984), σελ. 471 επ.] .

4. Εισαγωγή στο άρθρο 371 ΑΚ [Ελλ-Δνη 26 (1985), σελ. 633 επ.].

5. Διατροφή μεταξύ αδελφών [Ελλ-Δνη 26 (1985), σελ. 470 επ.].

6. «Συρροή αξιώσεων» ποινικής ρήτρας και αποζημίωσης [Ελλ-Δνη 28 (1987), σελ. 1417 επ.].

7. Εννοιολογικός προσδιορισμός των μορφών της παθολογικής εξέλιξης ενοχής, η οποία πηγάζει από προσύμφωνο [Ελλ-Δνη 29 (1988), σελ. 453 επ.].

8. Προβλήματα στη διεκδικητική αγωγή [Δ. 22 (1991), σελ. 770 επ.].

9. Εικονικότητα ως προς το πρόσωπο του αντισυμβαλλομένου΄ εικονική ως προς το πρόσωπο δικαιοπραξία και δικαιοπραξία με παρένθετο πρόσωπο΄ εννοιολογική διαφορά [Αρμ. ΜΣΤ (1992), σελ. 781 επ.].

10. Διοίκηση αλλοτρίων΄ προσύμφωνο΄ οριστική σύμβαση υπό αίρεση si voluerim΄ δικαίωμα προτίμησης΄ εννοιολογικές διακρίσεις (Αρμ. 1994, σελ. 498 επ.).

11. Σχέσεις δικαιωμάτων και αγωγών νομής και κυριότητας - Η ιστορική καταγωγή των θεσμών αυτών και η σημερινή κοινωνική εμβέλειά τους (Εισήγηση στο 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Δικονομολόγων - Μήθυμνα  Λέσβου, 11-14 Σεπτεμβρίου 1997) (Ελλ-Δνη 39/1998, 1747 επ.).

12. Η γενική προβληματική του άρθρου 69 ΑΚ και η ειδικότερη εφαρμογή του στα πλαίσια της Ε.Π.Ε. (Υπό δημοσίευση στο νομικό περιοδικό «Ελληνική Δικαιοσύνη»).

13. Διαχείριση ενίων ισχυρισμών των διαδίκων της διεκδικητικής αγωγής από απόψεως ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου [Ελλ-Δνη 44/2003 σελ. 1211 επ.].

14. Η αλήθεια της αιτίας ως προϋπόθεση του κύρους μονομερών δικαιοπραξιών (Εισήγηση στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων) [Στο αφιέρωμα στην Πελαγία Γεσίου-Φαλτσή, τ. 1^ος σελ. 141 επ. και στην Ελλ-Δνη  45/2004 σελ. 1577 επ.].

15. Επιμήκυνση του χρόνου της παραγραφής κατ’ άρθρο 268 εδάφ. α΄ ΑΚ επί αξιώσεων εξ αδικοπραξίας και το «πρόωρο» της αγωγής διαφυγόντος κέρδους (ΕΣυγκΔ 2010, σελ. 66 επ.).

Β. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

1. «Ερήμην» απόφαση και ανακοπή ερημοδικίας [ΑρχΝ 34 (1983), σελ. 43 επ.].

2. Ουσιαστικόν δεδικασμένον και δικαστικός συμβιβασμός΄ έννοια, αποτέλεσμα,  σχέσεις και διαφοραί [Δ. 11 (1980), σελ. 112 επ.].

3. Έρευνα κλήσεως ερημοδικούντος εναγομένου (Συμβολή στην ερμηνεία του άρθρου 271 ΚΠολΔ) [Δ. 12 (1981), σελ. 21 επ.].

4. Προσεπίκληση δικονομικού εγγυητή΄ το Δικαστήριο δε θ’ ασχοληθεί με την έρευνα της νομικής  βασιμότητάς της [Ελλ-Δνη 25 (1984), σελ. 79 επ.].

5. Η ανακοπή ερημοδικίας κατ’ αποφάσεως εκδοθείσης ερήμην του εναγομένου κατά την πρώτην συζήτησιν, εις δίκην διαζυγίου [Ελλ-Δνη 23 (1982), σελ. 200 επ. και  Αρμ. ΛΣΤ (1982), σελ. 421 επ.].

6. Δικονομική μεταχείρισις αγωγής και ανταγωγής, εάν το Δικαστήριον εις όπερ εκκρεμούν, είναι καθύλην ή τόπον αναρμόδιον [Ελλ-Δνη 25 (1984), σελ. 1002 επ.].

7. Δεδικασμένο - έννομη σχέση - προδικαστικό ζήτημα [Ελλ-Δνη 26 (1985), σελ. 1103   επ.].

8. Προβλήματα στο θεσμό της επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση (ΚΠολΔ 152 επ.) [Ελλ-Δνη 26 (1985) σελ. 1454 επ.].

9. Η προσωπική κράτηση κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (σε συνεργασία με τον Γ. Κατρά) [Δ. 22 (1991), σελ. 284 επ.].

10. Δύο προβλήματα στην παυλιανή αγωγή (1. Δημιουργείται αναγκαστική ομοδικία μεταξύ των εναγομένων, δηλ. οφειλέτη και τρίτου; 2. Είναι παραδεκτή η εναγωγή  ενός μόνον από αυτούς ;) [Ελλ-Δνη 24 (1983), σελ. 1144 επ.].

11. Διοικητικές διαφορές ακυρωτικές και ουσίας΄ δικαιοδοσία Δικαστηρίων επί  αξιώσεων των ΕισΝΑΚ 105, 106 (Αρμ. 1993, σελ. 60 επ.).

12. Προσωρινή δικαστική προστασία επί ταυτόχρονης προσβολής πολλών δικαιωμάτων [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ  έκδ. 2001 σελ. 491 επ. και στην Ελλ-Δνη 36 (1995) σελ. 1638 επ.].

13. Συνέπειες της προσβολής της φυσικής εξουσίασης επί του πράγματος, (Προσωρινή δικαστική προστασία της νομής και της κυριότητας) [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ  έκδ. 2001 σελ. 531 επ. και στην  Ελλ-Δνη 34 (1993),  1429 επ.].

14. Προσωρινή δικαστική προστασία επί ταυτόχρονης προσβολής της νομής και της κυριότητας (Εισήγηση στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων) [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ  έκδ. 2001 σελ. 517 επ.και στο ΑρχΝ ΜΗ  48  (1997), 289 επ.].

15. Οι έννοιες του «επικειμένου κινδύνου» και της «επείγουσας περίπτωσης» στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ έκδ. 2001, σελ. 481 επ. και  στην Ελλ-Δνη 38, 16 επ.).

16. Οι αξιώσεις των ΑΚ 1400, 1402 και η προσωρινή δικαστική προστασία τους   [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. Ι έκδ. 2001 σελ. 419 επ. και στην Ελλ-Δνη 33 (1992), σελ. 1397 επ.].

17. Προβλήματα στην προσωρινή δικαστική προστασία των αξιώσεων συμμετοχής στα συζυγικά αποκτήματα [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ έκδ. 2001 σελ. 545 επ. και στην Ελλ-Δνη 37 (1996) σελ. 275 επ.].

18. Απόσβεση και εξάλειψη προσημείωσης [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. Ι έκδ. 2001 σελ. 429 επ. στην Δ. 23 (1992), σελ. 265 επ. και στην Ελλ-Δνη 36  (1995) σελ. 1009 επ.].

19. Προσεπίκληση΄ η νομική φύση της και η λειτουργία της στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (Εισήγηση στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων) [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα Ι, έκδοση 2001, σελ. 459 επ. και στην Ελλ-Δνη 37 (1994), 975 επ.].

20. Η αξίωση προς παράλειψη και η προσωρινή δικαστική προστασία της [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. Ι έκδ. 2001 σελ. 447 επ. και στην Δ. 24  (1993), 398 επ.].

21. Αναγκαστική εκτέλεση και ασφαλιστικά μέτρα (Εισήγηση σε διημερίδα του Πρωτοδικείου Αθηνών και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης) [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ  έκδ. 2001 σελ. 495 επ. και στην Ελλ-Δνη 38 (1997), 1465 επ.].

22. Ερμηνευτική προσέγγιση του άρθρου 692 ΚΠολΔ (Εισήγηση στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων) (Ελλ-Δνη 40, 14).

23. Η νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων σε ζητήματα ουσιαστικού δεδικασμένου και η κριτική της (Όταν η νομολογία νομοθετεί) (Εισήγηση στην Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων). [Στον τιμητικό τόμο Κ. Μπέη, τ. ΙΙΙ (έκδ. 2003) σελ. 2175 επ. και Ελλ-Δνη 48(2007) σελ. 688 επ.].

24. Η διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, υπο το πρίσμα των σύγχρονων εξελίξεων (Εισήγηση στην Ημερίδα του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δημοσίου Δικαίου με θέμα «Ασφαλιστικά μέτρα και προσβολή των περί ασφαλιστικών μέτρων αποφάσεων με ένδικα μέσα» και στην Εταιρία Δικαστικών Μελετών) [Ελλ-Δνη 44/2003 σελ. 639 επ.].

25. Η αυτοδίκαιη μεταβίβαση ενίων αξιώσεων ασφαλισμένων στο ΙΚΑ παθόντων σε ατύχημα και το ορισμένο της αποζημιωτικής αγωγής του ασφαλισμένου στο ΙΚΑ κατά του υπαιτίου (ΕΣυγκΔ  2009 σελ. 274 επ.).

Γ. ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

     Βιντεοκασέττα - μαγνητοταινία και πλαστογραφία [Ελλ-Δνη 31 (1990), σελ. 1393 επ.].

Δ. ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

      Μετά την περάτωση της πτώχευσης, οι δανειστές του πτωχού, οι οποίοι δεν έχουν ικανοποιηθεί ολοσχερώς, ανακτούν τ’ ατομικά καταδιωκτικά - εναντίον του - μέτρα ; (Αρμ. 1993, σελ. 202 επ.).

ΙΙΙ. ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

1.  (α) Ανάκληση απόφασης ασφαλιστικών μέτρων.

     (β) Ισχύς δεδικασμένου αλλοδαπής διαπλαστικής δικαστικής απόφασης και  στην  Ελλάδα ΄ έννοια της ΚΠολΔ 905 § 4.

     (γ) Πότε η αλλοδαπή δικαστική απόφαση είναι αντίθετη στα χρηστά ήθη.

     (δ) Δεδικασμένο στ’ ασφαλιστικά  μέτρα. [Ελλ-Δνη 27 (1986), σελ. 202 επ.].

2.  (α) Οριοθέτηση του αντικειμένου της αγωγής (θεωρία του πραγματικού και της  έννομης συνέπειας).

      (β) Νομικός χαρακτηρισμός (QUALIFICATION).

      (γ) Χρόνος και τόπος επέλευσης του βιοτικού συμβάντος.

      (δ) Προσδιορισμός των παραγωγικών προϋποθέσεων του δικαιώματος.

      (ε) Νόμω αβάσιμο και αοριστία αγωγής.

      (στ) Έννοια της ακυρότητας στο δικονομικό δίκαιο.

 (ζ) Συνέπειες από την οριοθέτηση του αντικειμένου της αγωγής με βάση την ανωτέρω θεωρία :             

              (αα) Ως προς το δεδικασμένο,

              (ββ) Ως προς την εκκρεμοδικία,

              (γγ) Ως προς την συρροή αξιώσεων,

              (δδ) Ως προς την αντικειμενική σώρευση,

     (εε) Ως προς τη μεταβολή της ιστορικής βάσης της αγωγής [Ελλ-Δνη 26 (1985),  σελ. 78 επ.].

3. Απόψεις ως προς την έννοια του όρου «έννομη σχέση», στον κανόνα της ΚΠολΔ 322 [Ελλ-Δνη 25 (1984), σελ. 1194 επ.].

4.  (α) Πλημμελής εκπλήρωση της ενοχής΄ έννοια΄ ρύθμιση της ευθύνης του  οφειλέτη ΄ συνέπειες της πλημμελούς εκπλήρωσης΄ αρχή της υπαιτιότητας΄  συνέπειες ως προς το βάρος απόδειξης.

  (β) Αποκλεισμός υπαναχώρησης΄ αναλογική εφαρμογή για περιπτώσεις αδυναμίας, που δεν τις προβλέπει ο ΑΚ ΄ ενδοτικό δίκαιο΄ έννομη συνέπεια του αποκλεισμού΄ βάρος απόδειξης ως προς την ύπαρξη λόγων αποκλεισμού΄ διακωλυτικοί δικαιικοί κανόνες΄ συνιστούν ενστάσεις΄ συνέπειες [Ελλ-Δνη 25  (1984), σελ. 1454 επ.].

5.  (α) Απόψεις, ως προς την έννοια  του όρου « δολία απόκρυψις» της ΑΚ 557.

     (β) Αθέτηση συμβατικής υποχρέωσης΄ πότε αποτελεί και αδικοπραξία [Ελλ-Δνη 25 (1984), σελ. 1450 επ.].

6. (α) Ενοχές γένους και είδους΄ εννοιολογικός προσδιορισμός΄ πώληση  πράγματος κατά γένος ορισμένου΄ πραγματικά ελαττώματα΄ οριοθέτηση  δικαιωμάτων αγοραστή.

     (β) Αξίωση αντικατάστασης του πωληθέντος΄ νομική φύση της΄ δικαιώματα αγοραστή.

   (γ) «Συρροή αξιώσεων»΄ θεωρίες΄  συνέπειες κάθε μίας ως προς την      παραγραφή.

   (δ) Πλάτος αποζημίωσης της ΑΚ 383΄ η λεγόμενη «ενδιάμεση» θεωρία.

   (ε) Έννοια της ΑΚ 557.

στ) Παράγωγη εξ υποκειμένου εμπορικότητα και τεκμήριο εμπορικότητας΄ εννοιολογικός προσδιορισμός.

 (ζ) Τεκμήριο εμπορικότητας΄ σε ποιές δίκες ισχύει΄ κατά τίνος λειτουργεί΄   επιτρεπτό ομολογίας παραγωγικών γεγονότων εμπορικής ιδιότητας.

  (η) Νομική στοιχειοθέτηση ευθύνης κατασκευαστή τυποποιημένων προϊόντων΄ θεωρίες΄ διαμεσολαβών έμπορος - πωλητής΄ αντικειμενική ευθύνη του [Ελλ-Δνη  25 (1984) σελ. 1123 επ.].

7. (α) Σύμβαση κατασκευαστέου πράγματος΄ απόψεις ως προς τη νομική φύση της΄  κριτική των απόψεων.

   (β) Συρροή εννόμων βοηθημάτων της ΑΚ 540΄ νομική φύση (διαζευκτική ή  εκλεκτική συρροή ;)

    (γ) Έκταση της αποζημίωσης της ΑΚ 561.

     (δ) Προβλήματα στην αγωγή του αδικαιολογήτου πλουτισμού΄ έννοια της ουσιαστικής επικουρικότητας΄ διαστολή της από την δικονομική  επικουρικότητα.

     (ε) Αντικειμενική σώρευση αγωγών΄ ερμηνεία της ΚΠολΔ 218 § 2 εδάφ. 1 [Ελλ-Δνη  25 (1984) σελ. 603 επ.].

8.  (α) Αναστροφή της πώλησης΄ θεωρίες για τη νομική φύση της.

      (β) Έννομες συνέπειες, αν χαρακτηρισθεί διαπλαστικό δικαίωμα ή αξίωση.

      (γ) Χρόνος άσκησης των αξιώσεων, που απορρέουν από τη δήλωση αναστροφής.

      (δ) Αγωγή αδικαιολογήτου πλουτισμού΄ ουσιαστικά  επικουρική΄ διάκρισή της από την δικονομική επικουρικότητα ΄ συνέπειες.

9. (α) Ερμηνεία του όρου «δόλια απόκρυψη» της ΑΚ 557΄ υποστηριζόμενες  απόψεις.

    (β) Κρίσιμος χρόνος υλοποίησης της απόκρυψης [Ελλ-Δνη 24 (1983), σελ. 991].

10. (α) Διαδικασία άρθρου 681 (Α) ΚΠολΔ΄ σώρευση και αιτήματος προσωπικής  κράτησης του εναγομένου΄ εκδικάζεται κατά την τακτική διαδικασία.

       (β) Αντικείμενο της αγωγής και αντικείμενο του δεδικασμένου.

       (γ) Έννοια των παρεμπιπτόντων ζητημάτων της ΚΠολΔ 331.

       (δ) Μέθοδοι ερμηνείας του δικονομικού δικαίου.

       (ε) Αντικειμενική σώρευση αγωγών ΄ ερμηνεία της ΚΠολΔ 218 § 2 εδάφ. 1.

       (στ) Βάρος επίκλησης και απόδειξης [Ελλ-Δνη 23 (1982), σελ. 253 επ.].

11.  (α) Ελαττώματα των ΑΚ 514 και 516.

       (β) Διαφορά της ΑΚ 514 από την ΑΚ 513.

       (γ) Πότε η αθέτηση συμβατικής υποχρέωσης συνιστά και αδικοπραξία΄ θεωρία  της «ελεύθερης συρροής», της «επενεργούσας συρροής» και της «ενιαίας αξίωσης πολλαπλώς θεμελιωμένης» [Ελλ-Δνη 24 (1983), σελ. 243 επ.].

IV. ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Η συμβολή του  δικαστή στην επιτυχία του θεσμού των ασφαλιστικών μέτρων (Παρέμβαση σε επιστημονική ημερίδα, οργανωθείσα από το Πρωτοδικείο Αθηνών και την Ένωση Ελλήνων Δικονομολόγων) [Γεωργίου, Ασφαλιστικά μέτρα τ. ΙΙ έκδ. 2001 σελ. 541 επ. και στο έργο «Η σύγχρονη δυναμική των ασφαλιστικών μέτρων» έκδ. Νομικής Βιβλιοθήκης 199  σελ.167-169].

---